Volgens mij zijn de prettigste mensen in de dagelijkse omgang.. cynische optimisten.
Mensen die ook wel inzien dat het leven vaak een tragische samenloop van ongemakkelijke toestanden is, maar die er ondanks dat stiekem toch het beste van proberen te maken. Hun cynisme omzetten in daden. Tegen hun geloof in toch gemotiveerd aan de slag gaan, maar het niet verpakken in een roze donut.
Keer op keer proberen ze hun eigen cynische aard het tegendeel te bewijzen. Dat dit vaker niet lukt dan wel is pijnlijk, maar als mens hou ik van hen het meest.