Waarom planten mensen zich voort? Om voort te bestaan, ja natuurlijk, maar waarom willen we voortbestaan? Waarom willen de genen dat? Dat heb ik me lang lopen afvragen terwijl het antwoord eigenlijk vrij simpel is. Het is logisch dat er iets in de genen zit dat je doet voortplanten, maar die drang er naar begreep ik niet. Het is dan ook niet een echte werkelijke ‘wil’ geweest van de eerste organismen. Het feit is gewoon dat ze eerst doodgingen en er gewoon niets gebeurde. Steeds maar weer verscheen er per toeval weer een organisme en steeds ging het ook weer dood.
Ook puur per toeval ontstond er soms door een andere samenstelling van de omgeving een organisme wat zich misschien bijna kon dupliceren, hij mistte alleen wat andere moleculen. En hij ging dus weer dood. Toch ontstond er per toeval eens in de miljoen keer weer zo’n organisme. Hij bezat bijvoorbeeld atoom A. Eén enkele keer was er dan ook geheel toevallig diezelfde tijd eenzelfde soort organisme wat atoom B bevatte. Het toeval was dat zij elkaar eens tegenkwamen en samen per abuis voor molecuul C zorgde. Dat molecuul bezat atoom A en B en was dus in principe een ‘kind’ van hen. Enkel is het in dit geval zo dat de ‘ouders’ het ‘kind’ zijn. Dat zou nu een beetje raar zijn.
Na nog vele jaren zal het een keer voor gekomen zijn dat er met meer ingewikkelde moleculen hetzelfde gebeurde, maar dat die in plaats van een transformatie een afsplitsing maakten.
Molecuul ABC² ontmoet A²B²C en in reactie daar uit werden ABC + ABC + ABC geboren. Wel weer drie verschillende moleculen, maar wel bestaande uit dezelfde elementen; A, B en C. Nog veel meer scheikundige fases verder ontstonden grote en complexe molecuulvormen die qua vorm niet veel verschilden als ze bijvoorbeeld 1 ABC kwijt waren. Die noemen we even cellen. Nog steeds splitsten de cellen een ABC af als er een andere cel bij kwam. Vaak had dit geen effect, maar soms liep het per abuis anders. Na heel veel jaar vallen en opstaan was er een kleine ABC-soort die bij het afsplitsen zelf per toeval met hetzelfde molecuul als zijn ‘ouders’ reageerde. Hij was een geprogrammeerde basis met als lot uit te groeien tot een cel (dezelfde als zijn ouders). Natuurlijk had hij een paar gemengde eigenschappen meegekregen van beiden ouders. Zijn ouders konden namelijk ietsje verschillen zonder dat dit invloed had op de ‘geboorte’ van de kleine ABC. ABCtje kreeg daardoordus een ding mee van beide ouders.
Na nog vele jaren ‘evolutie’ werd ook dit hele proces complexer. Gewoonweg omdat de ene constructie beter in staat was te ‘overleven’ en goed ‘voort te planten’ dan de ander. Dit is dus allemaal niet omdat de cellen zich voort WILDE planten, maar gewoon omdat zij per toeval zo GEPROGRAMMEERD waren. Ze veroorzaken een bepaalde chemische reactie dankzij hun samenstelling. Dingen die zich niet voortplanten door een toevallige chemische reactie zouden wij nu niet meer kennen. Die zijn er niet meer. Die gingen al snel dood en dat was het.
Maar toch.. Waarom voelen wij mensen dan toch zo’n drang om ons voort te planten. Die hang naar seks, dat voelt toch als een eigen wil? Dat VOELT inderdaad zo. Het is in feite niets anders dan een extreem complexe reactie die afkomstig is van het allereerste afwijkende molecuul, dat per ongeluk een voortplant-reactie veroorzaakte. De dieren van nu die zich het meest ‘willen’ (en kunnen) voortplanten, die zijn er ook nog.
Ter verduidelijking: Per toeval was er ooit een organisme dat per toeval een geur verspreidde die ook puur per toeval een ander organisme lokte. Na heel veel dergelijke gevallen te hebben gehad, waren er sommigen die eerder aan die ‘liefdes’-geur toegaven dan anderen en die zich daarom eerder voortplantten. Bij ons zit dit basisinstinct nu zo ingewikkeld dat je het niet meer zou toeschrijven aan louter chemische reacties, maar het ziet er naar uit dat het wel zo in elkaar zit.
Hiermee laten wij ook direct zien dat wij geen vrije wil hebben. Al onze gedachten en reacties zijn puur en alleen toe te schrijven aan chemische reacties met onze omgevingsfactoren. Dat wij een keus hebben is onzin.
Daar wil ik later nog op terug komen. In ieder geval hoop ik dat mijn punt duidelijk is en dat de lap tekst niet te veel is. Als je iets niet begrijpt zie ik dat graag in de reacties. Ook andere opmerkingen zijn natuurlijk welkom!
Share on Facebook