Category: Kostas

Cynisch optimisme

Posted on by Kostas

Volgens mij zijn de prettigste mensen in de dagelijkse omgang.. cynische optimisten.

Mensen die ook wel inzien dat het leven vaak een tragische samenloop van ongemakkelijke toestanden is, maar die er ondanks dat stiekem toch het beste van proberen te maken. Hun cynisme omzetten in daden. Tegen hun geloof in toch gemotiveerd aan de slag gaan, maar het niet verpakken in een roze donut.

Keer op keer proberen ze hun eigen cynische aard het tegendeel te bewijzen. Dat dit vaker niet lukt dan wel is pijnlijk, maar als mens hou ik van hen het meest.

Tragische voortbeweging

Posted on by Kostas

De verwondering is de mooiste emotie. Het passief gadeslaan van het bestaan zonder enige interactie. Nieuwsgierigheid is ook prachtig, maar heeft dikwijls geleidt tot onethische handelingen, gedrenkt in pijn en verdriet.

Was de kwelling van het leven maar minder bepalend. Had onze ontdekkingstocht naar de waarheid maar niet geleidt tot zoveel onzekerheden rond onze kernwaarden. Wat een pracht en praal was het universum geweest als er geen negatieve emoties en pijnprikkels bestonden. Evolutionair misschien minder praktisch voor een soort, maar dat hadden we dan ook niet erg gevonden.

Onszelf in stand houden met de hoop gelukkig – of steeds gelukkiger – te leven, gaat gepaard met een continue angst voor het lijden. Angst voor het lijden is angst voor het leven. De dood is zo slecht nog niet.

Aandacht

Posted on by Kostas

Je aandacht ergens op richten is eigenlijk iets belangrijk en van waarde maken. Op het moment dat we onze aandacht richten op iets, kunnen we dat zo heftig doen als we willen en er helemaal in op gaan.

Als we dan onze aandacht weer divergeren, of uitzoomen naar het alles om ons heen, kunnen we weer kiezen om te convergeren op een ander object of onderdeel van het bestaan. Je knie, de boom, een dode pixel op het scherm of je een emotie of gedachte.

Wanneer we een nare situatie meemaken, convergeren we onze aandacht naar de emotie die de situatie bij ons teweeg brengt. De situatie kunnen we bekijken en is zelf niet goed of slecht, maar we neigen meer onze aandacht op onze emotie vast te houden dan de waarnemelijke situatie los te trekken en daar op te focussen. Zo zit een mens in elkaar, omdat de emotie een belangrijk kompas kan zijn tot overleven. Echter betekent dit niet dat deze bij iedereen even efficient werkt. We maken onze emotie zo belangrijk, naar hoe ons brein dat tot nu heeft ingebakken in onze hersenpaden. Bewust zijn van dit fenomeen biedt mogelijkheden voor het brein om een ander pad te kiezen.

We kunnen een ronddraaiende autoband net zo goed evenveel belang geven door dat het centrum van onze aandacht te maken. We kunnen ons enorm druk maken om de autoband, door al onze aandacht daar te leggen. Daar komen dan automatisch weer nieuwe emoties bij, afhankelijk van in welke stand we functioneren (observerend / inlevend). Echter zien we dan in hoe relatief aandacht/emotie is en hoe flexibel eigenlijk.

Onze emoties zijn belangrijke koersmeters, die ons waarschuwen als er een pad voor doet welke mogelijk schadelijk is. Maar ze kunnen ons ook afleiden en te lang in hun greep houden als we gewend zijn geraakt onze aandacht bij de emotie te houden en die meer waarde te geven dan nodig.

Ach en wee, dat krijgt nog een titel..

Posted on by Kostas

Geef je maar over. Het is voorbij. Alles waar je tot nu toe je hele leven voor hebt gevochten, wat je stiekem soms uit het oog verloor. Het is nu te laat. Helaas.

Vechten tegen de onmacht, tjah.. je kunt het proberen. Maar als puntje bij paaltje komt ben je niets meer dan een miezerig hoopje ellende. Ver verwijderd van alles dat ook maar enige betekenis heeft, als ook maar iets dat überhaupt zou hebben.

Paniek!? Ach, daar schiet je niets mee op. Laat het maar zijn, laat het vloeien. Gewoon even accepteren. Je mag je er best even rot bij voelen, maar meer ook niet hoor. Je kunt ook overdrijven. Laat het maar overdrijven.

Dus.. Even een lekkere ‘motivational message’ zo vlak voor het nieuwe jaar toch, of niet soms?

Modelnummers of het ontbreken daarvan

Posted on by Kostas

Stel je hebt een geweldig idee. Een idee voor een prachtig product; een handig stukje techniek wat iedereen in huis zou moeten hebben. En stel nou he, je weet het stukje techniek op de markt te brengen, je zorgt dat mensen het kopen en hebt in je achterhoofd al minstens 10 vervolgproducten gepland.

Is het dan niet even heel simpel en heel gemakkelijk.. om je product godverdomme van een correct modelnummer te voorzien zodat mensen achteraf weten wat ze in handen hebben. Zeker als het een apparaat is dat soms wel tientallen jaren meegaat. Zodat mensen bij storingen heel gemakkelijk even kunnen Googlen en ZELF, zonder gedoe, wat zaken kunnen opzoeken.

Dan is je service lijn ook niet meer nodig. En zeker niet in het weekend, maarja, dan hebben mensen je vaak het hardst nodig, dus een contact moment is dan toch al niet mogelijk. Enkel lekker ouderwets en burgerlijk doordeweeks tussen 9 en 5 he. Ja, lekker zo. Hmm, baden in je eigen bad van conservatieve dogmatische tyfusgedachten.

Oh, en vergeet ook vooral niet te doen alsof je oude producten nooit hebben bestaan door op je website geen enkele referentie te maken naar ook maar iets van support. Dat zou alleen maar onzekerheid bij je klanten wegnemen, en dat willen we niet toch?

Dankjewel CV-ketel merk dat ik hier niet zal noemen. Bedankt voor de samenloop van irritaties en onduidelijkheden die je teweeg hebt gebracht. Ook omdat het een HELE kleine moeite zou zijn om in ieder geval je eigen producten van enige erkenning te voorzien.. met een identificeerbaar rijtje letters bijvoorbeeld. Of.. Oeh..! Is dat soms een beetje te voor de hand liggend?! Tyf op.